Zrozum lepiej swoje dziecko. Cztery bardzo ważne powody Jego niesfornych zachowań

Od niespełna dwóch miesięcy jestem mamą roczniaczka… oj, potrafi być wesoło. Zdecydowanie moja córka nie należy do tych spokojnych maluszków, które z chęcią jeżdżą w wózeczku, grzecznie bawią się zabawkami i zasypiają w mig z głową na poduszce. Pocieszam się, że taka aktywność zaprocentuje na przyszłość 😉

Pola zalicza się teraz do grupy wiekowej 1-4, która jest grupą bardzo aktywną, odkrywczą, nieustępliwą i zmienną. Myślę, że większość dzieci w tym wieku daje popalić swoim staruszkom. Dlaczego tak jest? Skąd biorą się takie emocje i zachowania? Może, gdy dowiecie się co nieco na ten temat będzie Wam łatwiej zrozumieć Wasze pociechy 🙂

  1. Współczesny świat jest dziwny dla naszych dzieci

Od dawien dawna ludzie żyli swobodnie na łonie natury, a nie zamknięci w czterech ścianach, dlatego dom z jednej strony może być zbyt nudny dla naszych dzieci, ponieważ intensywność kolorów, aktywności i zapachów zostaje zastąpiona przez płaskie ściany, podłogę, te same doznania. Z drugiej strony takie otoczenie może być zbyt stymulujące dla małych dzieci. Należy tu wziąć pod uwagę szalono-kolorowe gry, bajki zabawki.

I tak, dla niektórych dzieci takie zbyt stymulujące, a dla niektórych zbyt nudne warunki domowe, mogą powodować rozdrażnienie, zmęczenie i zmianę zachowania.

  1. Mózg małych dzieci znajduje się w nierównowadze

U małych dzieci, w odróżnieniu do osób dorosłych, aktywniejszą półkulą jest półkula prawa, która jest impulsywna i emocjonalna. A w czasie stresu i zdenerwowania przybiera ona jeszcze bardziej na mocy. Traci wtedy swą siłę półkula prawa. Ta, która odpowiada za kontrolę, logiczne myślenie i rozwiązywanie problemów.

  1. „Złe” zachowania są naturalne dla rozwoju naszych maluchów
  • Małe dzieci z chęcią uprawiają chód i wspinaczkę wyczynową. Po miesiącach leżenia i siedzenia, aktywności nożne są ich ulubionymi zajęciami.
  • Małe dzieci bardzo lubią, gdy uwaga koncertuje się na ich osobie.
  • Małe dzieci nagminnie powtarzają te same czynności. Melodyjka wystukana raz na organkach zostaje modyfikowana przez wiele kolejnych razy.
  • Małe dzieci mają poziom koncentracji pszczoły. Przeskakują z kwiatka na kwiatek, z zabawki na zabawkę.
  • Małe dzieci są mało elastyczne i nieustępliwe. Szczególną wtedy, kiedy są zdenerwowane i zmęczone.
  • Małe dzieci naginają granice do maksimum, a najczęściej je przekraczają. Są tak ciekawe świata, że nic nie jest dla nich przeszkodą.
  1. Temperament małych dzieci odpowiada za wiele zachowań

Temperament zostaje nam przypisany już przy urodzeniu. To od niego zależy jak szybko można wyprowadzić kogoś z równowagi i co może być tego przyczyną, jak bardzo jesteśmy aktywni, jak długo potrafimy skupić się na jednej czynności oraz jaki nastrój towarzyszy nam zazwyczaj.

Temperament małych dzieci można podzielić na 3 grupy:

  • Na luzie – towarzyszy on ok. połowie dzieci. Dzieci takie są ruchliwe, aktywne, radosne, szybko zapominają niepowodzenia i potrafią postawić na swoim.
  • Nieśmiały – taki temperament towarzyszy ok. 15% dzieci. Maluchy takie są ostrożne w nowych sytuacjach i kontaktach, początkowo z dużym dystansem, łatwo się frustrują, nie za bardzo lubią zmiany i są delikatne.
  • Energiczny – towarzyszy ok. 10% dzieci. Maluchy te są „bardziej”. Bardziej aktywne, nieustępliwe, nieelastyczne, impulsywne i niecierpliwe.

Jaki temperament towarzyszy Twojemu dziecku?

Jeśli chcesz się przekonać, jaki temperament najprawdopodobniej ma Twoje dziecko, wykonaj dziesięciosekundowy test. Pójdźcie do centrum handlowego, puść rękę swojego dziecka na dwie sekundy (obserwuj je kątem oka). Co robi?

  • Po prostu stoi – prawdopodobnie temperament na luzie
  • Chwyta Twoją kurtkę i płacze – prawdopodobnie temperament nieśmiały
  • Odbiega – prawdopodobnie temperament energiczny

Warto pamiętać, że nie ma złych i dobrych temperamentów. Są różne, a różnorodność jest potrzebna.

Każde dziecko jest inne. Trzeba jednak przyznać, że pierwsze lata życia naszych pociech są… wymagające, ale też radosne i pełne nowych umiejętności. Zrozumienie podstaw zachowań naszych dzieci z pewnością pomoże nam, rodzicom, w codziennych zmaganiach z takim maluchem 🙂 Nasze dzieci mają prawo do bycia kochanymi urwisami 🙂

_DSF3056

Na podstawie”

1. H. Karp „Najszczęśliwsze dziecko w okolicy”, Mamania, Warszawa 2013

Być może zainteresują Ciebie również poniższe wpisy:
5 komentarzy:
  1. MaaMaa BaalBinkaa
    MaaMaa BaalBinkaa says:

    Odnośnie punktu pierwszego 🙂 W te upały w samo południe kryliśmy się w domu. Gdy tylko ktoś otwierał drzwi to Filip biegł do nich i na nic nie patrzył. Tak bardzo chciał na dwór. Stęskniony tego ciekawszego świata niż czterech ścian…
    Ps. On ma zdecydowanie temperament energiczny 😉

    Odpowiedz
  2. www.MartynaG.pl
    www.MartynaG.pl says:

    Im więcej na ten temat czytam, tym bardziej zdaję sobie sprawę jak bardzo indywidualny jest każdy przypadek. Ale każdy taki tekst nasuwa mi kolejne wnioski … dlatego lubię czytać 🙂

    Odpowiedz

Trackbacks & Pingbacks

Dodaj komentarz

Chcesz się przyłączyć do dyskusji?
Feel free to contribute!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *