Wracając do doświadczeń mojej pracy zawodowej, w której miałam codzienny kontakt z dziećmi chorymi powodu FAS, z ich rodzicami biologicznymi i ich rodzicami zastępczymi, czuję smutek, bo dzieją się takie rzeczy, bo matka skazuje dziecko na cierpienie, czuję złość, bo niewinne stworzenia są obarczane ogromną winą, a nie zawiniły i ogromną potrzebę zmiany, bo nie wolno skazywać na cierpnie człowieka od początku jego życia.

Myślę, że każdy rodzic chciałby, aby jego relacja z dzieckiem była oparta na zaufania, szacunku i bliskości. Za to, jak ona będzie wyglądała, odpowiedzialny jest rodzic. To rodzic wskazuje wachlarz życia swojemu dziecku i nadaje mu kierunek. Warto jednak na chwilę oddać ster i dać się poprowadzić.

Myślę, że tak samo, jak zmienia się garderobę dziecka, warto zwrócić uwagę na to, jak się rozwija, jakie ma aktualnie zainteresowania, co lubi, a czego nie i starać się zapewniać mu takie warunki, które będą częścią jego upodobań.

Mieliśmy przyjemność gościć dwie cudne siostrzyczki, Kalinkę i Apolonkę, z rodzicami. Sesja była przyjemna i sprawna. Dziewczynki spisały się na medal 🙂